Iedere dag mediteren

Een van mijn goede voornemens van 2017 is iedere dag minimaal 15 minuten te mediteren. Een ander voornemen is om me niet druk te maken als dat niet lukt. Ik wil vooral beter in balans blijven ongeacht wat er om me heen gebeurt. Iedere dag mediteren helpt me daarbij en het maakt me rustiger in mijn hoofd. Ik kan nogal goed nadenken en doe dat dan ook veel, soms té veel. Dan zit ik al mediterend te bedenken wat ik allemaal nog wil of moet of kan doen,

of gedaan heb,

en wat anderen gedaan hebben en niet hadden moeten doen,

of juist goed gedaan hebben,

en hoe ik daar op kan reageren

of gereageerd had kunnen hebben...of...of...en...en...

Toen waren die 15 minuten al weer voorbij.

Aandacht op één ding

Mediteren is niet hetzelfde als aan niets denken. Je richt je aandacht juist op één ding. Alleen dat ene punt of object en laat de rest voor wat het is. Gedachten mogen als wolken aan de hemel voorbij drijven. Je hoeft ze niet te negeren, maar gaat er ook niet op in. Zodra je merkt dat je dat toch doet keer je met je aandacht weer terug naar je punt van aandacht.

Dit gaat steeds makkelijker als je het regelmatig doet. Ik heb periodes gehad waarin ik iedere dag twee keer mediteerde. Het ging toen steeds makkelijker en ik droomde minder weg. Dat had tot gevolg dat ik van binnen rustiger werd en me beter kon concentreren. Heel fijn.

Volgens een oud Zen-gezegde moet je iedere dag minimaal 20 minuten mediteren en als je daar geen tijd voor hebt een uur. Dat klinkt misschien onlogisch, maar door de rust en concentratie die je krijgt van het mediteren win je juist tijd. Je werkt efficiënter op allerlei vlakken. Bijvoorbeeld achter je bureau, met boodschappen doen of tijdens het huishouden. Hoe meer je mediteert, hoe groter het resultaat. Dus als je te weinig tijd hebt is het zinvol om meer tijd vrij te maken voor meditatie.

Routine krijgen en volhouden

Het is alleen een kwestie van routine krijgen en niet eerst andere dingen doen. Als ik me eerst op Netflix stort is de kans groot dat ik niet meer ga mediteren. Hoe verleidelijk het ook is, eerst moet ik de meditatie doen en dan mag de tv aan. Ook die discipline vinden wordt makkelijker als je het een tijdje geoefend hebt. Na een tijdje merk je de voordelen en wordt het makkelijker om je nieuwe routine vol te houden.

Hoe langer je niet mediteert, hoe lastiger het is om er een dagelijkse gewoonte van de maken. Je moet er eigenlijk gewoon mee beginnen en niet nadenken over dat het nu iedere dag 'moet'. Maar hoe mediteer je dan? Er zijn veel manieren om te mediteren. Eigenlijk is mediteren helemaal geen werkwoord, het is een staat van zijn -meditatie- die je kunt vinden door meditatie-oefeningen te doen. Ik heb dit geleerd door me op mijn ademhaling te richten. Ik benoem in gedachten wanneer mijn inademing komt en wanneer de uitademing. In, uit, in uit... tot ik afgeleid raak en dan begin ik opnieuw. Dit doe ik de hele tijd tot ik in die staat van meditatie kom of tot de timer gaat. Wat ik ermee doe is gedachten buitensluiten en mijn aandacht op één punt richten. Of je nou in meditatie raakt of niet, het heeft altijd een goede uitwerking. Probeer het maar en je merkt wat het voor jou doet.

Wat het voor mij deed lees je hier.

Bewaren

Bewaren

De Vereniging Yogadocenten Nederland heeft mij geïnterviewd voor hun tijdschrift. Hierin wordt iedere keer een yogadocent gevraagd naar zijn ervaring met yoga en lesgeven.

Ik vind het leuk om te lezen hoe andere docenten yoga beoefenen en wat hun visie is, maar ik vond het ook heel leuk om hier zelf over te mogen vertellen.

Wil je het interview lezen? Hieronder staat het!

Het Praatstokje

In deze rubriek vertellen yogadocenten iets over zichzelf en beantwoorden zij een aantal vragen. De geïnterviewde geeft vervolgens het stokje door aan een collega.

Wil je jezelf voorstellen aan de lezers?

Ik ben Renske Croezen-Mitrou, Croezen is mijn meisjesnaam en Mitrou is de naam van mijn Griekse man. We hebben een dochter, Nora, die is geboren tijdens het laatste jaar van mijn yogaopleiding, een echte yogababy dus.

Ik woon in Arnhem, waar ik yogales geef bij bedrijven en mensen thuis. Mijn praktijk heet Yoga 4 Everybody omdat ik geloof dat yoga goed is voor iedereen, daarom geef ik ook kinderyoga. Yogales geven is nu mijn werk, maar daarvoor heb ik allerlei banen gehad, o.a. als balletlerares, stewardess, pedagogisch medewerker en horecamedewerker. In al mijn werksituaties heb ik altijd veel stress ervaren. Nu ik weet hoe yoga kan helpen daar goed mee om te gaan, wil ik yoga op het werk graag stimuleren. Ik hoop dat bedrijfsyoga net zo normaal wordt als een lunchpauze of vakantiegeld, iets wat er gewoon bij hoort op het werk.

Hoe is de liefde voor Yoga in jou ontvlamd?

Ik was altijd al in yoga geïnteresseerd en dacht dat het goed voor me zou zijn. Op mijn 19e volgde ik mijn eerste yogales. Ik vond het vooral leuk en ontspannend. Omdat ik druk was met mijn studie aan de dansacademie raakte de yoga op de achtergrond. Bijna 10 jaar later ging ik regelmatig aan yoga doen en na iedere les was mijn constante nekpijn weg. Daardoor ging ik meer lessen volgen. Mijn docent vertelde over het achtvoudige pad van Patanjali en zo werd ik nieuwsgierig naar de achtergrond van yoga. Yoga was meer dan alleen ontspannen en daar wilde ik me in verdiepen. Na een cursus in India is yoga niet meer uit mijn leven verdwenen. Toen is de liefde ontvlamd en alleen maar sterker geworden.

Welke yogaopleidingen heb je gevolgd en wat voor soort Yoga geef je?

In India heb ik de Teacher Training Course van Sivananda gevolgd. Dat is een mooie compacte cursus van een maand waarin een vaste serie yogahoudingen en ademhalingsoefeningen aan wordt geboden. De filosofie kwam er goed aan bod en daardoor merkte ik dat ik nog veel te leren had. Toen ben ik de Docentenopleiding Yoga & Vedanta in Doorn gaan doen. In 2015 ben ik afgestudeerd. Wat een geweldige tijd heb ik daar gehad. Veel geleerd en ontdekt over yoga én over mezelf.

Wat is volgens jou de basis van een goede yogales?

Voor mij is het bewegen vanuit je adem de basis van iedere yogahouding. Daarom begin ik een les met het voelen van de adem en deze zijn natuurlijke weg laten vinden. Als je van daaruit beweegt is het makkelijker om echt te voelen wat een houding doet en waar je grenzen liggen. Het ontdekken en respecteren van je grenzen is voor mij waar yoga over gaat. Ik zeg weleens in mijn lessen dat “regel 1” van yoga je grenzen respecteren is. Dus grenzen respecteren en blijven ademen. Dat is de basis voor iedere yogales, of het nou een rustige of intensieve les is.

Volg je de Indiase Yogatraditie?

Ik volg het achtvoudige pad van Patanajali. Dat vind ik een mooie een overzichtelijke omschrijving van yoga. Yoga is niet alleen stap 3 asana, maar ook al de andere stappen. Al gebruik ik in mijn lessen vooral asana en pranayama. Door die stappen met aandacht uit te voeren ben je met stap 5 pratyahara en 6 dharana bezig, zelfinkeer en concentratie.

Meditatie volgt vanzelf als je er klaar voor bent na alle voorgaande stappen. Verlichting is niet iets waar ik aan denk als ik op de yogamat sta. Dat is ook niet waar ik yoga voor doe. Ik beoefen yoga nog steeds omdat ik me er goed door voel, maar dat gaat nu verder dan nekklachten laten verminderen.

De yama's en de niyama's komen naar mijn idee al aan bod als je binnen je grenzen blijft op de yogamat en hier verder mee gaat experimenteren in het dagelijks leven. Ik vind het mooi hoe alle stappen elkaar beïnvloeden.

Hoe zie je de toekomst van de Yoga in Nederland?

Yoga wordt steeds normaler en geliefder, maar ik merk dat veel mensen niet het verschil zien tussen yoga in een sportschool en yogales van iemand met een erkende opleiding. Ik denk dat hier wel verandering in komt, zeker nu de VYN zich duidelijker profileert, maar ook omdat yoga veel toegankelijker is. Er komen steeds meer yogascholen bij en iedere sportschool biedt wel een vorm van yoga aan.

Mensen die langere tijd yogales volgen merken vaak dat het meer is dan wat oefeningen doen en kijken verder. Zij gaan op zoek naar docenten die meer opleiding en kennis hebben. Ik denk dat er meer vraag naar yoga met diepgang komt en dat mensen de voordelen van yoga steeds beter leren kennen. Dus ik zie het heel zonnig in.

Aan wie geef jij dit stokje door?

Ik wil het graag doorgeven aan Mathilde Holkamp van Yoga-en.

Bewaren

Bewaren

De cobra

Bij yoga rek je het hele lichaam. Daardoor wordt het soepeler, maar je versterkt het ook en het zorgt ervoor dat de energie beter kan stromen waardoor bepaalde functies beter werken. Achteroverbuigingen hebben een positieve uitwerking op het zenuwstelsel. Zoals de cobra (bujangasana). Doe je mee?

Voorbereiding

1. Ga op je buik liggen,
2. Handen op de grond onder de schouders, voorhoofd op de grond,
3. Ellebogen tegen het lichaam aan,
4. Schouders in je rug of omlaag.

De houding

1. Op je inademing kom je met het borstbeen zo hoog van de grond als je kunt, maar de schouders blijven laag, de ellebogen bij het lichaam en het bekken op de grond.
2. De hele wervelkolom buigt, dus de onderrug, het midden van de rug, de bovenrug en ook de nekwervels.
3. Adem door in deze houding.
4. Kom op een uitademing weer omlaag.

Heb je meegedaan en hoe ging dat? Bepaalde delen van je rug buigen makkelijker dan andere, maar wat ik veel zie is dat we nog een beetje extra buiging uit de nek willen halen. Ik had immers gezegd dat de nek ook mocht buigen. Als de nek veel buigt en de rest van de wervelkolom niet, krijg je een onregelmatige kromming, met een soort knik. Iets anders wat gebeurt is dat er spanning in het gezicht komt. De blik wordt vaak omhoog gericht om de achteroverbuiging te benadrukken waardoor de ogen omhoog draaien. Je maakt de buiging naar achter dan niet alleen met je rug, maar vooral met je gezicht. Je rekt eigenlijk je ogen en wenkbrauwen.

Buigen met je rug

Oké, doe de oefening nog een keer zonder je nekwervels te buigen. Je blik is recht vooruit of zelfs naar de grond. Je kunt ook je ogen gesloten houden, dan kijk je minder snel omhoog. Voel je nu minder spanning in je gezicht? Wanneer je ogen in het midden blijven kan de rest van het gezicht zacht blijven. Richt je blik maar eens omhoog. Wat gebeurt er met je wenkbrauwen?

Laatst zei iemand tijdens de les tegen me dat ze het gevoel had dat alleen haar wenkbrauwen gerekt werden. We moesten allebei heel hard lachen. Je maakt een buiging met je rug, maar voelt het in je gezicht. Dat is niet de bedoeling, maar wel grappig.

Houd dus je ogen bij iedere yogaoefening zoveel mogelijk rustig in het midden met je blik vooruit. Dan kan de aandacht bij de buiging van de wervelkolom blijven en kun je voelen wat dat met je rug doet. Die wenkbrauwen rekken we wel een andere keer, in een oogoefening. Maar nu even niet. Na de cobra kom je in de houding van het kind om de rug weer bol te maken en te laten ontspannen. Voel dan wat er in het hele lichaam gebeurd is, dus ook in je wenkbrauwen.

Savasana, de houding voor de eindontspanning en yoga nidra

Yoga nidra

Tijdens de eindontspanning van de yogales gebeurt het weleens dat mensen in slaap vallen. Dat is niet de bedoeling, maar vaak wel even lekker. Door vaak te oefenen lukt het steeds makkelijker om wakker te blijven en dan kan het nog gebeuren dat je even weg bent of zelfs in slaap valt. Ook bij de oefening yoga nidra hoor je wakker te blijven, wat grappig is want 'nidra' betekent slaap. Deze ontspanningsoefening duurt langer en gaat dieper dan de gewone eindontspanning.

Bij yoga nidra raken beide hersenhelften meer met elkaar in harmonie. Wat er zich aan ontspanning afspeelt in de hersenen in een yoga nidra is te vergelijken met een paar uur slaap. Dit is natuurlijk geen vervanging voor echte slaap, maar je kunt je vast wel voorstellen hoe goed het voor je hersenen is om zo diep te ontspannen.

Veranderingen in je bewustzijn

Je raakt tijdens de nidra in een bewustzijnsstaat die tussen slapen en waken in ligt. De hersenen staan dan maximaal open voor boodschappen. Dat kun je benutten als er iets is in je leven wat je wil veranderen. Aan het begin van de nidra stel je een voornemen vast dat je in laat werken tijdens de oefening. Zo'n voornemen heet een 'sankalpa'. Dit kan bijvoorbeeld zijn dat je gezonder gaat leven, of je ergens in gaat ontwikkelen of stopt met roken. Als deze nieuwe overtuigingen in de hersenen worden opgeslagen kun je ze makkelijker uitvoeren in het dagelijks leven. Het zijn eigenlijk wensen, maar geen materiële wensen.

Vorige week zaterdag volgde ik een bijscholingsdag over de yoga nidra. De dag begon met een korte nidra-sessie van 10 minuten, waarna ik me fit en uitgerust voelde. De theorie die volgde kon ik daarom goed opnemen. Maar het in praktijk brengen lukte niet helemaal want van de lange sessie die volgde heb ik een deel gemist. Ik viel namelijk in slaap. Opeens hoorde ik de docent zeggen je sankalpa te herhalen en ik vroeg me af wanneer de eerste dan was geweest. Waarschijnlijk toen ik sliep.

Wakker blijven

De docent benoemt lichaamsdelen en daar ga je met je volledige aandacht heen. De lichaamsdelen corresponderen met een bepaald deel van je hersenen en daarom is het belangrijk dat de oefening in deze volgorde wordt gedaan. Val je toch in slaap, dan is dat geen drama want je krijgt het toch mee alleen op een ander bewustzijnsniveau.

Ik heb voorheen al vaker een nidra gedaan en vond het altijd heel ontspannend. Soms bleef ik wakker en soms niet. Als je dit vaker doet helpt dit je om beter in en door te slapen ('s nachts, niet tijdens de yogales), kun je je makkelijker ontspannen en je vergroot je bewustzijn. Verder helpt de nidra je om oude gewoontes op te lossen, versterkt het je zelfvertrouwen en geeft het je een tevreden gevoel. Ik ga de nidra vaker beoefenen en ermee experimenteren om het vervolgens toe te passen in mijn lessen. Dus wie weet lig jij over een poosje wel in mijn les te 'yoga-slapen'. Wel wakker blijven, hoor.

Bewaren

Bewaren

Hoge werkdruk

Sinds ik yogales bij bedrijven geef besef ik dat ik dit zelf altijd gemist heb toen ik nog in loondienst werkte. Ik heb veel verschillende banen gehad en daarin vaak last gehad van de hoge werkdruk. Dit zorgde voor stress en gezondheidsproblemen. Daardoor kon ik mijn werk niet altijd goed doen en ik was vaak ziek. Wat ten koste ging van de productiviteit en de kwaliteit van het werk. Daarbij kostte het ziek zijn de werkgevers veel geld. Mij kostte het ziek zijn en de stress over de gevolgen hiervan veel energie. Het maakte me allemaal gefrustreerd en ontevreden. Voor zowel de werkgever als mij als werknemer was dit niet ideaal.

Natuurlijk was het niet altijd zo ernstig en heb ik ook veel plezier in mijn werk gehad. Toch had wat meer ondersteuning op dit gebied me wel zinvol geleken. Voor mij is dit nu voorbij, maar ik zie het nog te veel om me heen. Mensen vinden het heel gewoon dat ze jarenlang te hard werken tot dat ze in een burn-out raken. Vaak gaat dan pas de knop om en gaan ze beter voor zichzelf zorgen, maar zover had het niet hoeven te komen. Bedrijfsyoga kan hier goed bij helpen.

YOGA IN EEN VERGADERRUIMTE: Tafels aan de kant, matten uitrollen, yoga doen en weer aan het werk.

Yoga voor ieder bedrijf

Ik weet dat er veel werksituaties zijn waar het lastig is om yoga op het werk aan te bieden. In het onderwijs, de horeca of de zorg moet er altijd iemand is die door werken. Maar ook daar is een oplossing voor. Bied bijvoorbeeld in samenwerking met andere bedrijven uit het gebouw yoga aan of plan een les na schooltijd voor leerkrachten. In veel sectoren denkt met vaak dat hier geen geld voor is. Maar als het goed is zijn die kosten een investering die zich dubbel en dwars terug verdient.

Nu ik zelf yogales geef merk ik eigenlijk pas hoeveel behoefte ik hier aan had. Yoga op het werk zou me geholpen hebben om efficiënter te werken doordat ik er fitter van word en me er beter door kan concentreren. Door yoga heb ik mijn grenzen leren kennen en dat helpt me beter om te gaan met stress, waardoor ik minder snel ziek of overbelast raak. Ook leert het me eerder aan de bel trekt als er problemen zijn en het niet blijft  sudderen.

Blije werknemers

Op de lessen die ik geef bij bedrijven krijg ik veel positieve reacties. Ik hoor van meerdere mensen dat ze na de les met meer concentratie kunnen werken en meer energie hebben. Maar ook heel waardevol is het dat ze zich gewaardeerd voelen door hun werkgever en dit op hun beurt weer waarderen. Ik denk dat het een groot verschil maakt voor een bedrijf wanneer het personeel de gelegenheid krijgt om op het werk aan hun gezondheid te werken. Ik hoor veel om me heen hoe hard mensen moeten werken en hoeveel energie hen dat kost. Gelukkig weet ik dat het ook anders kan, omdat ik het zelf heb ervaren. Ik heb geen yoga op mijn werk, mijn werk is yoga! Sinds ik dit doe ben ik stukken fitter, rustiger en kan ik beter omgaan met stress.

Vroeger sleepte ik me weleens ziek naar mijn werk en kon ik niet wachten tot de dag voorbij was. Alles om me maar niet weer ziek te hoeven melden. Uiteindelijk werd ik dan vaak toch nog echt ziek en duurde het langer dan wanneer ik me meteen ziek had gemeld. Maar ja, die werkdruk maakte mij zogenaamd onmisbaar. Inmiddels weet ik dat ik niet onmisbaar ben, maar yoga is wel onmisbaar voor mij!

Wil jij ook yoga op je werk? Neem dan contact op voor een introductieles- of cursus.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Ken je die foto's van prachtige yogahoudingen die uitgevoerd worden door modellen met zo'n killerbody? Van die slanke, gespierde lijven met precies die juiste verhoudingen om alle houdingen er mooi uit te laten zien. Niet die net te gespierde of te dunne lichamen, maar die met een perfecte vetverdeling. Nou weten we wel dat fotomodellen er niet als modellen uitzien. Hun lichamen worden langer gemaakt, rimpels en oneffenheden weggehaald en een mooi filtertje zorgt voor een serene uitstraling. Vooral op yogafoto's wordt de indruk gewekt dat je met die houding acuut in staat van zaligheid raakt, je benen tien centimeter verlengt en al je rimpels acuut verdwijnen.

Me and my killerbody

Ik denk dat het een killerbody genoemd wordt omdat men er een spreekwoordelijke moord voor zou doen om ook zo'n lichaam te krijgen. Dat klinkt allemaal erg oppervlakkig en niet-yoga, maar ik zou stiekem ook wel zo'n lichaam willen hebben. Gewoon wat kleine aanpassingen zoals met Photoshop, maar dan in het echt. Alleen zonder te snijden of spuiten.

Tot yoga om de hoek komt kijken. Waren we daarin niet bezig het ego op te lossen? Dat ding dat zich met de aardse zaken bezighoudt en ervoor zorgt dat we zo'n killerbody willen of onze grijze haren willen kleuren en onze rimpels laten opvullen. Door het ego zijn we gehecht aan aardse zaken zoals die killerbody, of materieel bezit.

Het zou mooi zijn als we van die gehechtheid af kwamen, maar het ego zorgt er ook voor dat je kunt functioneren in het dagelijks leven en niet met je ogen dicht de weg oversteekt. Het is alleen de kunst om geen slaaf van je ego te worden.

Ik ben me ervan bewust dat het mijn ego is dat voor dit mooie plaatje gaat, maar ik weet ook dat zo'n killerbody niet bepaalt of ik gelukkig ben of niet. Ik ben er niet aan gehecht.

Waar het mij nog het meest om gaat is dat die lichamen er zo pijnloos en soepel uitzien, net of het geen last heeft van aardse ongemakken. Dus eigenlijk wil ik een lichaam dat altijd lekker voelt en nooit last heeft van ongemak of ziekte. Door yoga leer ik de dingen te laten zijn zoals ze zijn. Bijvoorbeeld pijn in mijn rug bij het rechtop zitten. Hoe meer ik dat doe, hoe minder ik er last van heb. Op zo'n moment ben ik los van aardse gehechtheid, maar sta ik wel met beide benen op de grond. Hoe mijn lichaam er uitziet is op zo'n moment totaal niet belangrijk voor mij. Wat wel telt is hoe goed ik me dan voel, zonder dingen te willen veranderen. Dat gevoel heb ik zeker niet constant, maar wel steeds vaker sinds ik regelmatig yoga doe. Eigenlijk is het gewoon lekker in je vel zitten door de 'killer' te zijn van aardse ongemakken met je gedachten, niet met je body. Daar komt geen fotoshop aan te pas.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

De meest gehoorde redenen om niet aan yoga te doen:

“Yoga is niks voor mij.”

“Daar ben ik veel te stijf voor.”

“Ik ben niet zo zweverig.”

“Daar ben ik te nuchter voor.”

“Het is veel te saai.”

“Het is zo rustig.”

Deze uitspraken heb ik heel vaak gehoord, maar ik snap ze nog steeds niet. Of misschien snappen degenen die dit zeggen het niet. Daarom licht ik graag toe wat ik bedoel.

“Yoga is niks voor mij.”

Dat zou kunnen. Al denk ik dat yoga goed is voor iedereen als je de juiste vorm vindt en het op een manier uitvoert zodat jij er wat aan hebt. Als je op zoek bent naar ontspanning begin dan niet met poweryoga. Of als je een fotomodellenlichaam wil ga dan niet op een kussentje zitten mediteren.

Hoe kun je trouwens zeggen dat yoga niks voor je is als je het nog nooit geprobeerd hebt? Ik denk dat je het een paar keer moet proberen om dat te weten, maar wijs het niet bij voorbaat af. Heb je weleens iets geprobeerd wat je niets leek, waar je achteraf blij verrast door was? Dat kan met yoga ook zo zijn. Maar je moet het wel een kans geven. Kun je dan geen les vinden die op een voor jou geschikte tijd is, dan is er altijd nog YouTube of Yoga 4 Everybody die je op een voor jou geschikt tijdstip kunt inhuren.

“Daar ben ik veel te stijf voor.”

Dat is de omgekeerde wereld, want van yoga word je juist minder stijf. Dus hoe stijver, hoe beter! Als je een houding niet meteen kan omdat je niet zo lenig bent wil dat nog niet zeggen dat yoga geen zin heeft. Het gaat erom dat je doet wat jij op dit moment wel kan en je been hoeft uiteindelijk nooit in je nek te komen. Al wordt dat in bijna geen enkele yogales gedaan.

Waarschijnlijk raak je gefrustreerd op het moment dat iedereen in de les zich moeiteloos dubbel lijkt te vouwen en jouw handen voor je gevoel nog meters van je voeten vandaan zijn. Je bent dan wel aan het rekken en dat je het zo duidelijk voelt gebeurt er zeker iets. Al mag het natuurlijk geen pijn doen. Houd het een tijdje vol, dan merk je vanzelf verschil. Je wordt minder stijf. Daar heb je buiten de yogales weer profijt van en je bent niet meer “te stijf” voor yoga.

“Ik ben niet zo zweverig” of “Daar ben ik te nuchter voor.”

Waar de een het puur op het fysieke aspect gooit door te zeggen dat hij te stijf is, gebruikt de ander de spirituele kant van yoga als excuus om het nooit te proberen. Om de een of andere reden vinden sommige mensen yoga zweverig. Grote kans dat zij ooit met een zoekende yogi in contact zijn gekomen die zelf nog niet wist wat yoga is. De wereld waar diegene in rondzweeft heeft niks met yoga te maken. Met yoga sta je namelijk met beide benen stevig op de grond, letterlijk én figuurlijk.

Er zit inderdaad een hele filosofie achter yoga die je helpt jezelf te leren kennen en te ontwikkelen, maar houd je daar vooral niet mee bezig als je daar geen zin in hebt. De meeste mensen beginnen met yoga om te ontspannen. Als dat genoeg is voor jou gebeurt er verder niets. Samen met de anderen sta je alleen maar lekker nuchter yoga te doen.

“Yoga is zo saai.” of “Het is veel te rustig.”

Wat is er dan saai? Dat je even niet afgeleid wordt door alle prikkels waar wij de hele dag mee overvoerd worden? Dat weet je vast snel te waarderen. Of heb je er moeite mee dat je misschien een beetje ontspant? Dat risico loop je namelijk wel. Wat is er mis met rust? Daar hebben we toch vaak juist behoefte aan? Ben je dan misschien bang dat je in balans raakt, beter om leert gaan met stress of dat het misschien toch stiekem wel leuk is? Ook die kans is aanwezig.

Saai zal het niet snel worden. Vaak ben je te druk met een houding en alles wat erbij hoort, dat je niet eens tijd hebt om je te gaan vervelen. Tijdens de eindontspanning kan het voorkomen dat je in slaap valt. Dat is eigenlijk niet de bedoeling, maar als je in slaap viel was dat vast niet omdat het zo saai was. In slaap vallen op de yogamat is ook niet schadelijk. Te weinig slapen wel. Verder lijkt me niets mis met rust toelaten in je leven. Je hoort heel vaak dat mensen onrustig en gestresst zijn. Dat mag best een beetje minder.

Kortom, ik vrees dat er geen enkele reden is om niet aan yoga te doen. Dus bewijs dat yoga niets voor je is en ga het proberen. Probeer verschillende stijlen uit en zoek naar de vorm van yoga die het best bij jou past.

Vorig jaar hebben de Verenigde Naties 21 juni uitgeroepen tot Internationale Yogadag. Over de hele wereld worden die dag gratis yogalessen gegeven zodat er zo veel mogelijk mensen tegelijkertijd yoga kunnen beoefenen. Dit versterkt het gevoel van saamhorigheid en is een mooi begin van de weg naar wereldvrede. Natuurlijk wilde ik hier ook aan meedoen en daarom gaf ik een les in Park Westerveld in Elden (Arnhem).

Het was even spannend of het droog zou blijven, omdat het bijna de hele dag geregend had. Alleen het gras was nat, maar verder was het droog. Heel even heeft het nog geregend, maar dat vond ik juist wel verfrissend op de eerste dag van de zomer. We stonden naast een grote boom, waaronder je helemaal droog bleef. Het dikke bladerdek en de vele takken van de boom beschermden goed tegen regen.

Voor de les werd ik geïnterviewd door een verslaggever van Radio Gelderland. Hij vroeg wat Internationale Yogadag nou eigenlijk is en waarom ik zelf aan yoga doe. Het idee van Internationale Yogadag is wereldvrede te creëren. Met yoga maak je verbinding tussen lichaam en geest en daardoor vergroot je je bewustzijn. Niet alleen het bewustzijn van je eigen lichaam en geest, maar ook van de wereld om je heen. Als je je daarvan bewust bent en ziet dat een ander, net als jijzelf, ook een mens is met gevoelens en gedachten dan is het makkelijker en ook logischer die ander met respect te behandelen. Als er sprake is van echt respect kan er geen oorlog ontstaan. De ander kan dan niet jouw vijand zijn.

Ik hoop dat iedereen in deze les innerlijke vrede heeft gevonden om die uit te kunnen stralen naar de wereld om ons heen. Misschien is het wat tegenstrijdig dat ik tijdens de les een teek vermoord heb die op mijn matje lag. Ik respecteerde het beestje wel, maar mezelf ook en wilde een tekenbeet voorkomen. Want de kans is groot dat daarmee mijn innerlijke vrede verstoord wordt en die heb ik nou juist zo hard nodig in deze onrustige wereld. Ik hoop dat de overleden teek in vrede kan rusten. Wat ik ook hoop is dat er nog veel meer mensen aan yoga gaan doen en dat we allemaal innerlijke rust en vrede vinden en steeds een stapje dichter bij wereldvrede te komen.

Wil je ook een keer yoga doen in het park? Kom dan naar mijn zomeryogalessen.

Van 30 juni tot 22 augustus geef ik iedere donderdag 9:30-10:45u en zondag 10:00-11:15u ook lessen onder deze boom. Meer informatie bij 'nieuws'.

Wat is de waarheid? De enige echte en ware waarheid waar niet over te twisten valt. Waarschijnlijk komen we daar in ons sterfelijke leven niet achter. De yogafilosofie noemt dat wat nooit verandert de enige waarheid. De rest is niet echt en door ons bedacht. Daarom hebben wij allemaal een andere waarheid. Satya of waarachtigheid, punt 1.2 van het achtvoudige pad van Patanjali, vraagt ons zoveel mogelijk de waarheid te spreken. Dan moet je natuurlijk wel weten wat die waarheid is. Wat waar is voor mij, is misschien niet waar voor jou. De een gelooft in die god, de ander juist in een andere. Ze geloven het allebei met heel hun hart en ziel. Wat is er dan waar? Of geloven ze allebei in hetzelfde dat zich in een andere vorm naar de mensheid toe manifesteert? In yoga keer je met je aandacht naar binnen en leer je naar je innerlijke stem te luisteren. Dat helpt je jouw waarheid te leren kennen. Dit is iets wat je zelf moet onderzoeken en een ander niet opdringen.

Ik geef reiki-behandelingen. Dat is het doorgeven van energie door middel van handoplegging. Die energie kun je niet zien, maar wel voelen. Niet iedereen kan of wil het voelen en er is ook weleens tegen me gezegd dat reiki niet bestaat. Als je het niet voelt wil dat niet zeggen dat het niet bestaat. Alles bestaat uit energie, uit constant bewegende en veranderende moleculen en atomen. Die kun je met het blote oog niet zien, maar ze zijn er wel. De instrumenten die ze wel kunnen zien, kunnen ook energieën als reiki waarnemen. Voor mij bestaat reiki ook zonder die instrumenten wel. En maak je geen zorgen als jij er niet in gelooft. Ik ga je niet proberen te overtuigen van mijn waarheid en hoop dat jij dat ook bij mij niet doet. Als we onze verschillende waarheden naast elkaar laten bestaan zonder de ander te willen overtuigen zullen er een hoop problemen uit de wereld verdwijnen, denk ik. We hebben geen last van elkaar, maar kraken elkaar niet af en respecteren elkaar.

In 'Eten, Bidden, Beminnen' van Elizabeth Gilbert schreef ze over een inspirerende man op Bali die mensen over hun geloof liet vertellen, waarop hij altijd “u heeft gelijk,” antwoordde. Zijn gedachte hierachter was dat iedereen zo in zijn waarde gelaten werd en niemand elkaar kwaad deed. Ik vind dit een geweldig idee. Deze denkwijze neem ik op in mijn waarheid. Of het ook echt de waarheid is laat ik graag over het grote onveranderlijke, want dat is de echte waarheid. Of misschien alleen mijn waarheid.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Vorig weekend heb ik meegedaan aan een theaterproject bij mij in de wijk. Ik speelde samen met een muzikante in een scène over dementie. Deze speelde zich af in een prachtige zorgvilla waar voornamelijk mensen wonen die dementeren. Ik ontving het publiek en deed mij voor als architect die een rondleiding geeft langs de architectonische hoogtepunten van de villa. Eenmaal binnen bleek dat ik een van de bewoners ben die danseres is geweest. Na haar danscarrière werd ze architect, maar niet lang want ze kreeg al jong dementie.

Daar ging ik terug naar mijn kinderjaren waarin ik danste om even later weer de architect te worden. Ik danste klassiek op spitzen en modern op blote voeten en de muzikante die mijn moeder speelde zong een klassiek lied, speelde Bach en improviseerde met pianospel en zang. Aan het eind krijg ik een lucide moment en besef ik dat ik dement ben. Het publiek dat bij binnenkomst op het verkeerde been werd gezet was na afloop onder de indruk, door de verwarring en het zware thema.

Niet iedereen werd direct enthousiast toen ze door een architect op werden gewacht, die over een gebouw ging vertellen. Ze zouden toch naar theater komen kijken? Dit was niet de bedoeling. De volgende dag kregen we bericht van iemand dat er een bezoeker buiten was gebleven omdat die geen zin had in een rondleiding. Diegene heeft helaas de hele voorstelling gemist. Iemand anders twijfelde, maar is toch mee gegaan. Van haar hoorden we dat ze daar heel blij om was, want ook zij was onder de indruk en begreep achteraf dat de rondleiding niet echt was en gelukkig ook niet lang duurde. Al is het een prachtig gebouw om een keer te bewonderen.

Natuurlijk hoef je niet mee te gaan als je geen zin hebt in een rondleiding, maar je weet pas of het echt saai was als je mee gaat. Niet alles is namelijk wat het lijkt. Als je een open blik houdt en iets misschien vijf minuten de kans geeft kun je aangenaam verrast worden. Anders word je misschien wel meer teleurgesteld dan wanneer je het wel had gedaan. Ik kon er wel om lachen en werd er ook even aan herinnerd niet te snel conclusies te trekken.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Rechtop zitten

De asana's die we in de yogales doen zijn bedoeld om het lichaam sterk en soepel te maken om vervolgens langere tijd in een meditatiehouding te kunnen zitten, met een rechte rug. Nou is dat zitten met een rechte rug niet voor iedereen even makkelijk. Na een maand in India iedere dag ruim 6 uur op de grond te moeten zitten kon ik het een stuk beter. Je kunt zitten dus leren als er geen ernstige beperkingen zijn. Maar ook als je goed getraind bent in rechtop zitten kun je nog de voorkeur geven aan een ander houding.

Zelf zit ik graag onderuit gezakt met een been over de rugleuning van de bank. Of in een kleermakerszit met een kussen in de rug. Ik verander vaak van houding en vind steeds nieuwe richtingen om mijn benen op te gooien of mijn rug in te buigen. Eigenlijk zit ik buiten de yogales nooit echt rechtop.

Foto uit 2009, toen had ik ook al een bijzondere voorkeurshouding.

Voel je gesteund

Bij een goede zithouding is het juist het belangrijkste dat de rug recht kan zijn. Daarvoor hoef je niet in met je benen in de knoop te zitten of op de grond te zitten, je mag gewoon op een stoel zitten. Het gewicht rust op de zitbotten en vanuit het bekken strekt de wervelkolom zich op. Sommigen vinden het fijn om hun benen onder zich te vouwen (virasana – de zittende held) of voor zich uit te strekken en een beetje naar buiten te laten vallen. De houding van je benen heeft namelijk invloed op de stand van je rug.

Welke basishouding je ook kiest, het zoeken naar rechtheid in de rug blijft constant doorgaan. Wat mij daar goed bij helpt is het idee dat iemand me met een vlakke hand een duwtje in mijn onderrug geeft. Dit kun je samen oefenen met iemand of zelf doen met je eigen hand. Probeer het maar eens en voel of je makkelijker rechtop kan zitten. Als ik deze aanwijzing geef in mijn yogalessen zie ik de hele groep ineens groeien. Iedereen zit meteen een stuk rechter, alsof ze daadwerkelijk gesteund worden.

Lekker zitten

In feite zijn het de spieren van je rug die je steunen en rechtop laten zitten. Als je dit regelmatig oefent worden deze spieren steeds sterker en zal het rechtop zitten lekker aanvoelen. Dat hoeft natuurlijk geen 6 uur per dag, maar waarom zou je het geen minuut per dag proberen? Het kan tijdens je werk, onder het tv kijken, als je eet, natuurlijk in de yogales en zelfs terwijl je een blog schrijft. Al was ik nu even vergeten om dat te doen. Tijd om mezelf weer een steuntje in de rug te geven en lekker rechtop te zitten.

Enthousiast rechtop!

Bewaren

Bewaren

Geweldloosheid, ahimsa in het Sanskriet, is het eerste voorschrift of yama van het achtvoudige pad van Patanjali. Een manier van geweldloosheid op de yogamat is jezelf niet in een houding te dwingen of te lang aanhouden. Buiten de yogales kun je geweldloosheid op nog veel meer manieren toepassen. Sommigen kiezen ervoor om vegetarisch te eten omdat je het doden van dieren als gewelddadig kunt zien. Terwijl anderen de grens al trekken bij het doodslaan van muggen omdat ze dat gewelddadig vinden. Of je eet juist wel vlees omdat je vindt dat je anders voedingsstoffen tekort komt, wat je ook een vorm van jezelf geweld aan doen kunt noemen. Iedereen heeft hier dus andere ideeën over. Maar ik denk dat de meesten het wel met mij eens zijn dat elkaar de hersenen inslaan overduidelijk niet geweldloos is. Geldt dat ook voor een ander uitschelden?

Wat je ideeën hierover ook zijn, je zult altijd wel een keer een situatie in het leven tegenkomen waarin het moeilijk is bij je principes te blijven. Ik heb zelf gemerkt dat vloeken en schelden mij agressief maakt, waardoor ik mijn gevoel van geweldloosheid verlies. Daarom probeer ik dit te vermijden. Dat lukt doorgaans heel goed. Vooral als alles meezit. Maar wat als het een keer niet meezit of als er iemand anders mij uitscheldt? Dan kan ik anders uit de hoek komen dan ik graag zou willen, ontdekte ik laatst. Ik zat op de fiets en wilde ik linksaf slaan. Om te kijken of er iemand achter met zat remde ik een beetje af. Er reed een scooter achter me die stopte. 'Dat is aardig, hij geeft me voorrang,' dacht ik nog. Ik sloeg ik af waarna hij zijn weg weer vervolgde. Maar eerst riep hij me nog iets na: 'Sufferd.' Eigenlijk een heel aandoenlijk scheldwoord, maar hij schold me zonder aanleiding uit. Wat er precies gebeurde weet ik niet, maar ik werd opeens ontzettend kwaad. Eerst voorrang verlenen dan mij een beetje uitschelden? Waar is dat goed voor?

Ik had een paar keer diep adem kunnen halen en daarna rustig doorfietsen. Mijn boosheid dacht daar anders over en nam de overhand. Uit frustratie schold ik nog kinderachtiger terug. 'Wat je zegt ben je zelf, met je kop door de helft, met je scooter tegen de muur.' Een variatie op met je kop door de helft, met je kop door de muur, zoals ik het rijmpje ken dat ook niet bepaald geweldloos is. Waarschijnlijk heeft de mysterieuze scooterrijder dat me niet eens gehoord. Ondertussen zei het ahimsa-stemmetje in mij dat mijn gescheld net zo min nodig was als dat van hem en dat het laatste deel toch wel te ver ging. Waarop mijn reactie was: “Dat van die muur neem ik terug.” Alsof dat het minder erg maakt. Ik moest meteen keihard lachen om mijn primitieve reactie en de poging om het ongedaan te maken. Heel menselijk, maar misschien is het tijd om extra te letten op geweldloze yogabeoefening. De meneer op de scooter mag met me meedoen als hij wil.

Het achtvoudige pad van Patanjali

Voor mij bestaat yoga uit het achtvoudige pad van Patanjali. Dit levenspad bewandel je door deze acht onderdelen te onderzoeken. Patanjali was een filosoof en geleerde uit India die waarschijnlijk in de tweede eeuw voor Christus leefde. Zijn yogafilosofie begint met de yama's en de niyama's. Dit zijn onthoudingen en voorschriften. De onthoudingen (yama's) beschrijven vijf universele morele principes; geweldloosheid, niet stelen, niet liegen, kuisheid en niet verzamelen. De voorschriften (niyama's) zijn reinheid, tevredenheid, discipline, zelfkennis en overgave aan het goddelijke. De bedoeling is dat deze je leren vrij en licht te zijn. Uiteindelijk bevrijdt het volgen van dit pad je van het ego en zul je verlichting bereiken.

Yoga is dus niet alleen het doen van houdingen. Dat is slechts een onderdeel ervan, net als meditatie en ademhalingsoefeningen. Vooral de yama's en niyama's vind ik interessant om te onderzoeken in het dagelijks leven.

Het achtvoudige pad van Patanjali:

1. Onthoudingen - Yama

– ahimsa: geweldloosheid

– satya: waarachtigheid

– asteya: niet stelen

– brahmacarya: kuisheid

– aparigraha: onbegerigheid

2. Voorschriften - Niyama

– sauca: reinheid

– samtosa:tevredenheid

– tapas: vurige inzet

– svadyaya: zelfonderzoek

– isvara-pranidhana: overgave aan het goddelijke

3.Yogahoudingen - Asana

Asana betekent 'stabiele houding'. Als je op de juiste manier in een houding zit kun je er makkelijk in verblijven, zonder jezelf geweld aan te doen.

4. Beheersing van de adem - Pranayama

Prana is 'adem' of 'levenskracht'. Pranayama betekent invloed uitoefenen op onze prana. We kunnen deze verlengen door bepaalde oefeningen te doen. Dit zijn verschillende ademhalingsoefeningen.

5. Zelfinkeer - Pratyahara

Pratyahara is het naar binnenkeren met je aandacht en alles wat de zintuigen waarnemen te laten voor wat het is. Hiermee oefen je het “stilleggen van de wervelingen van onze geest,” zoals Patanjali zegt.

6. Concentratie - Dharana

Voor we naar binnen keren door middel van meditatie moeten we eerst leren onze geest scherp te maken. Dit doen we door concentratie-oefeningen.

7. Meditatie - Dhyana

De twee voorgaande punten (zelfinkeer en concentratie) bereiden ons voor op meditatie. Waar we bij de vorige punten dit nog bewust oefenen kunnen we bij meditatie enkel de voorwaarden creeëren om tot meditatie te komen. Net als in slaap vallen kun je niet zelf bepalen wanneer je begint met mediteren. Je valt er als het ware in.

Alles in het leven is veranderlijk en gaat voorbij, maar de echte waarheid is er altijd en die is altijd hetzelfde. Met meditatie leren we de waarheid te zien zoals deze werkelijk is. Dit zuivert de ziel.

8. Eenheid of verlichting - Samadhi

Het beoefenen van yoga leidt uiteindelijk tot samadhi. Misschien gebeurt dit pas aan het eind van dit leven, maar de kans is ook groot dat we zover niet komen in dit leven.

Iemand die dit punt bereikt heeft zich losgemaakt van het aardse leven en is uitgeleerd hier op aarde. Hij is eengeworden met de werkelijkheid en heeft zijn gehechtheid aan aardse zaken of afkeer hiervan afgeleerd.

Samadhi is niet een doel dat je moet bereiken, het gaat ook om de weg ernaartoe en daar bevinden we ons allemaal ergens op.

In de yogales

Je hebt een yogales gevolgd en voelt je tijdens de eindontspanning zo ontspannen dat je bijna in slaap valt. Gauw naar huis en lekker vroeg naar bed. Het liefst zou je de eindontspanning in je eigen bed hebben gedaan, zodat lekker kunt blijven liggen. Helaas moet je eerst overeind komen van je mat en misschien wel door de kou of regen naar huis fietsen, voor je je bed in kunt duiken.

Eenmaal thuis ben je weer klaarwakker en duurt het vaak nog even voor je in bed ligt. Geen probleem. Behalve wanneer je erin ligt en verwacht net zo makkelijk in slaap te vallen als in de yogales bijna gebeurde.

Het lukt je niet in slaap te vallen. Terwijl je net bijna niet meer overeind kon komen. Hoe kan dit? Of eigenlijk, hoe kwam het dat je zo ontspannen was aan het eind van de les? Je kunt jezelf niet dwingen te ontspannen. Het enige wat je kunt doen is de voorwaarden scheppen om te kunnen ontspannen.

In de les was je aandachtig bezig met yoga en liet je je niet afleiden door het leven buiten de yogaruimte. Misschien dwaalden je gedachten wel af naar buiten, maar meer afleiding was er niet. Je telefoon stond uit en je keek ook geen televisie en kletste niet met degene naast je. In plaats daarvan was je zo aandachtig mogelijk bezig met de les. Daardoor werd je steeds rustiger en kon je bij de eindontspanning alles loslaten wat je op dat moment niet nodig had.

Weer thuis ging je op in het dagelijks leven. Nog even televisie kijken of de rommel van die dag opruimen. Zodra je daarmee stopt en in bed gaat liggen verwacht je dat die ontspanning meteen weer tevoorschijn springt. Ontspannen op commando zodat je lekker in slaap kunt vallen. Klinkt het onlogisch dat het zo niet werkt? Het zou hetzelfde zijn als wanneer je de yogales binnenkomt zodra je op je mat zit in de meditatieve staat van de eindontspanning belandt.

Thuis

Wil je thuis net zo ontspannen als in de yogales? Dan kun je het beste proberen die situatie opnieuw te creëren. Dus telefoon uit en met aandacht je avondritueel volbrengen. Een ding tegelijk, zonder met iemand te praten. Dus niet je tandenpoetsen terwijl je op de wc zit, zoals ik weleens doe. Of je kleren voor de volgende dag klaarleggen terwijl je iemand berichtjes stuurt. De yogaoefeningen worden nu vervangen door je dagelijkse handelingen, die je met je volledige aandacht uitvoert.

Waarschijnlijk voel je je dan heel anders wanneer je in bed stapt. Voel je hoe je ligt? Hoe adem je? Concentreer je hierop en breng je aandacht hier weer naar terug als die afdwaalt. Met iedere uitademing kun je jezelf zwaarder en zachter laten worden en het gevoel hebben dat je meer in de matras zinkt. Maak je niet druk om het resultaat. Hoe vaker je dit doet, hoe makkelijker dat gaat. Daarbij gaat het altijd makkelijker als er iemand is die je hierbij begeleidt. Dus als je dit thuis oefent en samen met een yogadocent zul je steeds makkelijker de ontspanning toe kunnen laten. Je kunt de ontspanning niet vasthouden, maar wel opzoeken. Blijf dus zoeken, maar maak je geen zorgen als je deze even niet kan vinden. Waarschijnlijk ben je voor die tijd toch al in slaap gevallen.

Mezelf lesgeven

Toen ik begin 2010 naar India ging om een teacher training van een maand te doen, was ik nog niet van plan om les te gaan geven. Ik ging erheen omdat ik me in yoga wilde verdiepen. Ook wilde ik weten hoe je een les opbouwt om zelf thuis te oefenen. Eigenlijk wilde ik vooral mezelf lesgeven.

In India waren we van zes uur 's morgens tot half negen 's avonds intensief bezig met yogahoudingen, ademhalingstechnieken, meditatie, mantra zingen, theorielessen, elkaar lesgeven en huiswerk maken. Hierna zou ik vast alles over yoga weten.

 Asanales buiten                                     Theorieles in uniform

Veel leren en niets weten   

Na die maand kreeg ik een certificaat waarop stond dat ik yogadocent was. Maar ik was er helemaal nog niet klaar voor om les te geven. In deze maand begon ik pas net te leren waar yoga over gaat en wat het met je kan doen. Pas een jaar later wist ik dat ik ooit wel yogales wilde geven, als ik meer wist en meer ervaring had. Maar hoeveel ervaring dan en wat moest ik allemaal weten? Er was nog zoveel te ontdekken over de houdingen, ademtechnieken en meditatie. Daarom begon ik in september 2011 aan een vierjarige opleiding tot yogadocent. Met mijn kennis uit India en deze opleiding zou ik daarna een gedegen basis hebben en klaar zijn om yogales te geven, dacht ik. Op deze opleiding werd ik opnieuw overweldigd door alles wat er nog te leren valt.

Hoe meer ik leerde, hoe meer ik besefte dat ik nog maar weinig wist. Ik kwam erachter dat ik mijn hele leven zou blijven leren en daar nooit klaar mee zou zijn. Het ideale moment om met lesgeven te beginnen zou dus nooit komen. Toen ik dat doorhad durfde ik te beginnen met lesgeven vanuit mijn ervaring en kennis die ik op dat moment had.

Met het felbegeerde papiertje

Leren door yogales te geven

Door mijn ervaringen te delen kunnen anderen van mij leren, maar ik leer ook van de mensen die ik lesgeef. Ik weet niet alles over yoga en heb niet overal een antwoord op, maar dat wat ik wel weet deel ik graag met anderen.

Al delend merk ik dat ik al aardig wat weet, maar dat het altijd meer kan worden. Dus blijf ik delen en leren, maar bovenal plezier hebben tijdens de yogales en genieten van alles wat yoga me leert.

Op dit moment gebeuren er vreselijke dingen in de wereld. Mensen plegen aanslagen omdat ze denken daar iets mee te bereiken. Nou, dat doen ze ook. Ze bereiken ermee dat de rest van de wereld een hekel aan hen krijgt en het geloof dat zij beweren te beoefenen niet meer serieus neemt. Alles wat je aandacht geeft groeit en daarom geef ik deze negatieve gebeurtenissen zo min mogelijk aandacht. Ik erken het wel en richt me daarna snel weer op de mooie dingen van het leven. Niet omdat ik mijn kop in het zand steek, maar omdat ik me niet laat leiden door angst.

Natuurlijk denk ik aan de slachtoffers en hun nabestaanden, aan de mensen die zich wel laten leiden door angst en ook denk ik aan de daders. Die laatsten moeten toch wel diep ongelukkig zijn een zelf een nog grotere angst ervaren dan degenen die zij angst aanjagen. Anders zou je niet kunnen doen wat zij doen. Zouden mensen die terroristische aanslagen plegen oprecht gelukkig zijn? Ik denk het niet. Ik weet eigenlijk wel zeker van niet. Hoe zou de wereld eruit zien als zij dat wel waren? Misschien komen we daar nooit achter, maar met metta-meditatie kunnen we een poging wagen.

Metta betekent liefdevolle vriendelijkheid. In metta-meditatie oefen je om jezelf en anderen liefdevol en vanuit vriendelijkheid te bekijken. Je wenst daarbij iedereen het volgende toe:

• gelukkig zijn
• gezondheid
• zich altijd veilig en beschermd voelen
• vrij zijn van verlangen en afkeer

Je begint hiermee bij jezelf. Doe je mee?

Ga dan zitten in een houding waarin je goed rechtop kan zitten. Dat mag op de grond zijn, maar ook op een stoel.

Wens jezelf de bovenstaande vier elementen toe. Dit is hoe ik het geleerd heb, maar je mag het ook anders formuleren als dat beter bij je past:

Moge ik gelukkig zijn.

Moge ik gezond zijn.

Moge ik me altijd veilig en beschermd voelen.

Moge ik vrij zijn van verlangen en afkeer.

Herhaal dit een aantal keer en stel je voor hoe het zou voelt als het echt zo is. Daarna richt je je op iemand van wie je houdt, vervolgens op iemand die verder van je af staat en als je wil ook op iemand waar je niet zo blij mee bent, of een terrorist als je dat aandurft. Op wie je deze meditatie ook toepast, de wereld zal er in ieder geval niet slechter van worden.

Moge wij ons allemaal zo veilig en beschermd voelen dat we dit op onze vrienden én vijanden toe durven te passen.

Dit weekend heb ik yoga geproefd. Op 'mijn' opleiding worden sinds kort workshops Taste of Yoga georganiseerd. De smaak van afgelopen zaterdag was 'verstilling in yoga'. Aan de hand van de vier grondslagen van aandacht uit het boeddhisme werd er naar stilte gezocht.  Deze grondslagen zijn 1.het lichaam en de adem 2.gevoelens 3. gedachten 4.onze voorstellingen van de werkelijkheid.

De middag begon met een filosofieles van Hein van Dongen. Hij merkte heel wijs op dat het wel erg tegenstrijdig is om over stilte te praten. Gelukkig deed hij dat wel, want hij heeft zo veel te vertellen. Hij weet ingewikkelde begrippen uit de filosofie terug te brengen tot hapklare materie (brokken klinkt in dit geval wat denigrerend) die voor iedereen goed te begrijpen is. Wat hij vertelde was zo interessant dat het naar meer smaakte. Dat wil overigens niet zeggen dat ik het dan weer net zo makkelijk uit kan leggen, maar op dat moment begreep ik het helemaal.

Vervolgens was er een yogales van Ina Fisher waarin de vier grondslagen van aandacht werden toegepast in de vorm van rustgevende oefeningen. Ondanks dat we met een grote groep waren was de stilte te horen. Aansluitend was er een meditatieles van Coby van Herk waarin de stilte nog verder onderzocht werd. Ik werd hier heel rustig van en voelde me steeds meer ontspannen. Nog moe van de door mijn dreumes gebroken nacht zakte ik steeds verder weg in mijn meditatie. Mijn rug zakte ook steeds iets verder weg, of beter gezegd in elkaar. Alle spanning verdween langzaam uit mijn lichaam. Tot ik opeens schrok van mijn hoofd dat naar voren knikkebolde. Ik was zittend in slaap gevallen. Heel even had de stilte mij  helemaal opgeslokt.

Hoe zou je deze ervaring nou vanuit de vier grondslagen van aandacht kunnen bekijken?

1. Mijn lichaam ontspande volledig en mijn adem ging rustig door zonder dat ik moeite deed om deze te veranderen.

2. Mijn gevoelens hadden geen invloed op de situatie van dat moment en belemmerden me niet om de stilte te vinden.

3. Mijn gedachten dreven af en stopten helemaal toen ik ik slaap viel.

4. Mijn voorstelling van de werkelijkheid werd opeens haarscherp toen ik wakker schrok door het ongepland in slaap vallen. Daarna  

    was mijn aandacht wel een stuk scherper.

Door mijn powernap kon ik daarna aandachtig in mijn meditatie blijven. Dat was bijzonder om te merken. Eerst verdween mijn aandacht volkomen en daarna kwam hij haarscherp terug.

Wat me het meest is bijgebleven van deze les is de opmerking om te voelen wat een emotie doet met je lichaam. Als je door een situatie een bepaalde emotie ervaart ga je in dat verhaal zitten en zal de emotie steeds groter worden. Maar je kunt ook onderzoeken wat deze emotie met je lichaam doet en zo uit het verhaal stappen. Dan krijgt de emotie de kans om op te lossen en daarmee het verhaal ook. Dan pas komt er ruimte voor stilte.

Voor mij was dit een waardvolle les en daarbij vond ik het heerlijk om weer even les te volgen bij de docenten van deze opleiding. Maar dit was nog niet alles. Na afloop was er een buffet om de kookkunsten van de medewerkers van de opleiding te proeven en kennis te maken met de andere deelnemers. Aan het eind van de dag ging ik iets minder moe en zeer VOLdaan terug naar huis.

Wil jij ook een keer yoga proeven? Docentenopleiding Yoga & Vedanta organiseert deze workshops meerdere keren per jaar en zijn voor iedereen toegankelijk. Aanmelden kan via hun website http://yoga-docentenopleiding.nl/

Een van de belangrijkste lessen die ik met yoga heb geleerd is te bewegen vanuit mijn adem. Er wordt in yogalessen vaak gezegd 'adem in en maak deze beweging, adem uit en doe die beweging'. Dat is prima, maar de kans bestaat dat je dan onnatuurlijk gaat ademen omdat je het tempo dat de docent aangeeft gaat volgen.

Voor ik een houding aanneem richt ik me altijd eerst op mijn ademhaling. Ik volg hoe die op dat moment gaat en verander er niets aan. In het begin wilde ik mijn ademhaling aanpassen en bijvoorbeeld dieper maken of rustiger. Maar dat is een niet nodig en na verloop van tijd merkte ik dat de adem vanzelf dieper, langzamer en rustiger werd.

Als ik voel dat de inademing komt, begint mijn beweging. Die probeer ik over de adem uit te smeren. Bijvoorbeeld mijn arm die omhoog gaat of mijn rug die naar voren buigt. Als mijn longen vol geademd zijn en de inademing ophoudt, stopt mijn beweging ook. De beweging gaat weer door op een uitademing. Of ik blijf in de houding en adem door. Dus de adem bepaalt wanneer ik beweeg en niet andersom. Door zo yogahoudingen te beoefenen werd ik in korte tijd veel sterker en leniger en kon ik houdingen langer volhouden. Er zijn heel veel ademhalingsoefeningen in de yoga waarbij je iets doet met je adem, maar de adem laten stromen zonder haar te beïnvloeden is al een hele oefening op zich. Probeer het maar eens.

Bij deze oefening gaat het er juist om dat je niets doet. Door niets te doen volg je wat er op dat moment is en leer je meer in het hier en nu te blijven. Het is ook een oefening om niet alleen je adem, maar alles te laten zijn zoals het is en er niets aan te veranderen. Hierdoor leer je accepteren. Misschien wel een van de moeilijkste dingen in het leven, maar iets waarmee je sneller een oplossing voor problemen zult vinden of er minder last van zult hebben. Met deze manier van bewegen volg je niet alleen je adem, maar de stroom van het leven zelf.